Abstrakt:

Artykuł ma charakter teoretyczno-empiryczny. Przedstawiono w nim zagadnienia związane z zewnętrznym wizerunkiem uczelni jako pracodawcy. W części teoretycznej analizie poddano poglądy różnych badaczy prezentowane w literaturze przedmiotu m. in. na temat wizerunku pracodawcy i jego determinant. Podkreślono, że dotychczas nie były raczej analizowane aspekty wizerunkowe (w tym związane z wizerunkiem zewnętrznym) w przypadku uczelni jako jednego z kluczowych usługodawców spełniających ważną misję w społeczeństwie. W części empirycznej artykułu opartej na wynikach badań pierwotnych zidentyfikowano i poddano analizie sposób postrzegania uczelni jako pracodawcy przez jeden z segmentów potencjalnych pracowników, jaki stanowią młode osoby, które dopiero wchodzą na rynek pracy. Weryfikacji empirycznej poddano 4 hipotezy badawcze, które sformułowano w odniesieniu do skojarzeń respondentów z uczelnią jako pracodawcą. Okazało się, że jest ona kojarzona przede wszystkim z pracodawcą zapewniającym możliwości rozwoju i samorealizacji. Natomiast skojarzenia z pracodawcą zapewniającym wysokie wynagrodzenia, poczucie stabilizacji, czy wysoki prestiż społeczny są relatywnie mniej istotne. Tym samym 3 hipotezy badawcze nie zostały potwierdzone, natomiast jedną z nich można potwierdzić. Stanowi to ważną wskazówkę dla uczelni jako pracodawców, ułatwiającą im podejmowanie spójnych i kompleksowych działań wizerunkowych.

Abstrakt:

Ostatnie lata szczególnie mocno wymuszają zmianę starych struktur i modeli zarządzania w instytutach badawczych. Współczesne instytuty badawcze to jednostki naukowe o charakterze rynkowym – blisko 80% środków pochodzi z przedsiębiorstw i kontraktowej działalności badawczej oraz usługowej. Są podstawowym sektorem nauki ukierunkowanym na współpracę z gospodarką, badania aplikacyjne i innowacyjne. W celu utrzymania dotychczasowej i nawiązania nowej współpracy, należy szczególnie utrzymywać, poprawiać i eksponować wysoki poziom jakości prowadzonej działalności. W obliczu realizacji coraz bardziej zaawansowanych projektów badawczych, prowadzenia działalności wymagającej szybkiego reagowania na zmiany, analizy ryzyka, ocenianej corocznie przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego – wskazanym wydaje się zastosowanie instrumentarium wspomagającego ocenę jakości. W proponowanym trójaspektowym ujęciu, akcentowane jest następujący zakres działalności: wdrożone systemy zarządzania jakością, obszar informacji naukowej oraz sfera współpracy z klientem. Artykuł stanowi kontynuację tematyki poruszonej w pierwszej części – rozwinięcie zagadnień związanych z zakresem odpowiedzialności poszczególnych Sekcji zaproponowanej Platformy Zarządzania Jakością w instytutach badawczych.

Abstrakt:

Partnerami i sojusznikami praktyki gospodarczej w procesach unowocześniania gospodarki są instytucje naukowo-badawcze, takie jak instytuty naukowe, jednostki badawczo-rozwojowe, szkoły wyższe i uniwersytety. Tworzy się i rozwija rynek, na którym przedsiębiorstwa mogą poszukiwać potrzebnych im rozwiązań, a instytucje nauko-badawcze – inspiracji, partnerów i kapitału, zapewniających warunki do działania, rozwoju oraz wdrażania wypracowanych rozwiązań. Biorąc pod uwagę skomplikowanie problemów rynkowych, technicznych, prawnych, finansowych czy ochrony własności intelektualnej, coraz rzadziej jednostki badawczo-rozwojowe są w stanie funkcjonować skutecznie i efektywnie bez jasnego i jednoznacznego określenia celów, sposobów oraz uwarunkowań działania. Ich oferta rynkowa musi uwzględniać nie tylko aspekty naukowo-badawcze czy metodyczne. W warunkach rosnących wymagań klientów oraz presji konkurentów, instytucje naukowo-badawcze muszą liczyć się także z aspektami rynkowymi, informacyjnymi kadrowymi czy finansowymi, charakterystycznymi dla przedsięwzięć ściśle gospodarczych. Pomocą w całościowym przygotowaniu i realizacji działalności naukowo-badawczej w warunkach rynkowych służyć mogą narzędzia wykorzystywane z powodzeniem w handlu i gospodarce, takie jak modele biznesu. Ta problematyka stała się kanwą rozważań, zawartych w niniejszej publikacji.

Abstrakt:

Dynamika zmian zachodzących w otoczeniu organizacji pobudza je do projektowania i wdrażania zmian wewnętrznych prowadzących do zachowania równowagi między organizacjami a ich otoczeniem. Zmiany te dotyczą formułowania celów głównych organizacji, rozwiązań strukturalnych i procesowych, koncepcji zarządzania, relacji z klientami, innego spojrzenia na zasoby, wykorzystania wiedzy jako źródła innowacji, itp. Jednym z warunków funkcjonowania i rozwoju współczesnych organizacji jest systemowe wykorzystywanie wiedzy do rozwiązywania pojawiających się problemów, w tym do tworzenia innowacji. Spełnienie tego warunku wymaga włączenia wiedzy do zarządzania. Celem publikacji jest wykazanie, że wiedza odgrywa podstawową rolę w procesach generowania i wdrażania innowacji, dlatego proces jej tworzenia musi być racjonalnie zarządzany według zaproponowanych modeli.

Abstrakt:

Strategia lead generation opisuje marketingowy proces zaangażowania i przechwytywania zainteresowania produktem czy usługą, którego celem jest opracowania planów sprzedaży, a w konsekwencji pozyskanie nowych klientów. Lead generation staje się coraz bardziej popularną strategią tworzenia popytu, umożliwiającą poprzez wielokanałowość rozpowszechniania wygenerowanego przekazu szerszą jego słyszalność. Lead generation pomaga organizacji zwiększyć świadomość marki, budować relacje, pozyskiwać do leja sprzedażowego więcej potencjalnych klientów. Głównym celem artykułu jest zidentyfikowanie możliwości, jakie współczesnym przedsiębiorstwom dostarcza zastosowanie strategii lead generation. Opracowanie porusza kluczowe aspekty tego zagadnienia. Pokazuje, jak zmienia się znaczenie organizacji, jak realnie wzrasta jej wartość w następstwie korzystania z narzędzi, których dostarczają procesy wpisane w koncepcję lead generation. W artykule zdefiniowano czynniki i procesy, które mają wpływ na efektywny przebieg działań podejmowanych w ramach kampanii lead generation.

Abstrakt:

Artykuł przybliża zagadnienia związane z funkcjonowaniem instytutów badawczych w Polsce w  ostatnich kilkunastu latach. Autorka przybliża czytelnikom zasady ich funkcjonowania, rolę i zadania w polskiej polityce innowacyjnej. Syntetycznej analizie została poddana ich przydatność w rozwoju Gospodarki Opartej Na Wiedzy (GOW).