Abstrakt:

Połączenie nauki i społeczeństwa jest nieuchronne i staje się coraz bardziej istotne. Nauka stanowi atrakcyjny materiał dla mediów, ale potrzebuje dostarczyć interesujący materiał w atrakcyjnym obszarze. Powstaje zatem pytanie jak zdobyć materiał i jak uchwycić pęd tak by publika, lub nie eksperci zrozumieli zalety, zmienili swoje zachowanie oraz żeby stworzyć pozytywne podejście do nauki.

Jako specjalista w dziedzinie komunikacji, zbadałam stosunki pomiędzy społeczeństwem, mediami (dziennikarzami) oraz nauką (naukowcami). Przebadałam różne konteksty typowe dla każdej z grup i jakie są możliwości ulepszenia funkcjonowania tych stosunków w celu stworzenia bardziej akceptowalnej i szeroko angażującej komunikacji naukowej.

Abstrakt:

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z relacyjnym kontekstem marketingu personalnego w organizacjach naukowych. Szczególną uwagę zwrócono na odczucia zadowolenia i satysfakcji, których wywołanie jest głównym dążeniem wspomnianej koncepcji. Podjęto w nim próbę osiągnięcia dwóch celów badawczych (określenia zależności między poziomem zadowolenia i poziomem satysfakcji oraz poddania analizie wybranych relacyjnych determinant obu tych kategorii) oraz zweryfikowania hipotezy badawczej, iż poziom satysfakcji jest istotną determinantą poziomu zadowolenia odczuwanego przez pracownika. Na podstawie wyników badań pierwotnych stwierdzono, że zarówno zadowolenie, jak i satysfakcja są relatywnie silniej determinowane przez czynniki związane z relacjami wertykalnymi, natomiast czynniki związane z relacjami horyzontalnymi są słabszymi determinantami obu kategorii, chociaż analizowane zależności także w ich przypadku były statystycznie istotne. Najsilniejsza zależność występowała między zadowoleniem i satysfakcją, potwierdzając prawdziwość hipotezy badawczej. Organizacje powinny zatem przywiązywać równie dużą wagę do jednej i drugiej kategorii, co jest możliwe dzięki kreowaniu układu relacyjnego spełniającego oczekiwania pracowników poprzez implementację marketingu personalnego.

Abstrakt:

Artykuł omawia najnowsze trendy i kierunki rozwoju finansowania społecznościowego na wybranych przykładach anglojęzycznych serwisów internetowych. Zakres pracy obejmuje takie zagadnienia jak: agregaty portali finansowania społecznościowego, lokalne inwestowanie, franczyza, platformy przedsprzedażowe, portale typu open source oraz wykorzystanie przewagi konkurencyjnej platform e-commerce oferujących finansowanie społecznościowe produktów. Celem artykułu jest omówienie najnowszych trendów oraz kierunków finansowania społecznościowego, ocena ich użyteczności oraz szanse na upowszechnienie prezentowanych pomysłów. Artykuł zawiera przegląd literatury przedmiotu oraz analizę wybranych portali, porównywarek oraz wyszukiwarek finansowania społecznościowego.

Abstrakt:

Społeczna odpowiedzialność biznesu jest przykładem podejścia do zarządzania organizacją, które podkreśla znaczenie wpływu organizacji na różnorodne grupy zwane interesariuszami. Koncepcja CSR wyznacza nowe funkcje dla komunikacji społecznej. W artykule omówione zostały wybrane przykłady polskich firm górniczych w zakresie komunikowania działań społecznych. Wskazane zostały podstawowe zagrożenia oraz możliwości, jakie wynikają z wykorzystania innowacyjnych form komunikacji społecznej i nowych modeli w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Abstrakt:

Przeprowadzone przez autorkę w 2013 roku badanie, którym objęte były wszystkie 59 publiczne uczelnie akademickie znajdujące się w wykazie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego wykazało, że polskie publiczne uczelnie akademickie coraz chętniej wykorzystują media społecznościowe jako kanał komunikacji ze środowiskiem studentów i są one aktywnie obecne w mediach społecznościowych, a zwłaszcza na portalu Facebook, na którym swoje oficjalne profile prowadzi aż 81% (tj. 48) takich jednostek. Również inne badania pokazują, że działania uczelni w mediach społecznościowych wpływają na wizerunek uczelni zwłaszcza wśród studentów – zgodnie z nimi kandydaci na studia przyznają, że obecność uczelni w mediach społecznościowych i informacje zamieszczane na ich oficjalnych profilach na Facebooku oraz sposób interakcji z użytkownikami miał wpływ na ostateczną decyzję o tym, którą uczelnię wybrali.

Jednocześnie, dostrzec można lukę badawczą w obszarze oczekiwań głównej grupy docelowej przekazów uczelni publikowanych w mediach społecznościowych, tzn. studentów, co do formy i treści tych komunikatów uczelni, jak również wyraźny brak analiz jakościowych działań podejmowanych przez polskie uczelnie w mediach społecznościowych.

W związku z tym autorka zdecydowała się kontynuować prowadzone przez siebie przytoczone powyżej badanie w celu dalszego poznania opisywanego zjawiska jakim jest obecność uczelni na platformach społecznościowych, przed którym postawiła następujące cele szczegółowe: Identyfikacji oczekiwań studentów, (którzy są w Polsce głównym odbiorcą komunikatów uczelni w mediach społecznościowych) oraz pracowników w zakresie obecności uczelni w mediach społecznościowych; Identyfikacja preferowanych przez studentów metod komunikacji z uczelnią; Poznanie oceny studentów na temat działań uczelni podejmowanych w mediach społecznościowych; Poddanie analizie jakościowej treści publikowanych przez uczelnie w mediach społecznosciowych.

Badanie zostało przeprowadzone w dwóch etapach – w pierwszym przeprowadzone zostały wywiady ze studentami, doktorantami, kandydatami na studia oraz pracownikami uczelni. W drugim etapie obserwacji zostały poddane profile w mediach społecznościowych – 48 profili na Facebooku polskich publicznych uczelni akademickich; oraz 20 profili uczelni zagranicznych znajdujących się najwyżej w rankingu popularności ich działań w mediach społecznościowch zgodnie z rankingiem Top 100 social media colleges and universities 2013.

Abstrakt:

2005 rok był okresem szczytowym dla sektora uczelni wyższych. W Polskich uczelniach studiowało wtedy blisko 2 mln studentów, a sprzyjający trend wzrostowy trwał nieprzerwanie od 15 lat. Tak duży popyt na wiedzę zaowocował również silnym wzrostem liczby uczelni wyższych. Jednak od 2006 roku liczba studentów zaczęła spadać, a biorąc pod uwagę dane demograficzne należy zakładać, że ten trend będzie trwał przez kolejne lata.

Badania prowadzone na zlecenie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego wskazują, że metody zarządzania szkołami wyższymi w Polsce, na tle rozwiązań światowych, są przestarzałe. Są bowiem skupione wokół spojrzenia pracowników nauki, a nie na oczekiwaniach studentów. W świetle niesprzyjających trendów demograficznych, a więc coraz większych trudności w utrzymaniu się szkół na rynku, należy oczekiwać, że władze uczelni w większym stopniu niż dziś ma to miejsce, będą  musiały skupić się na oczekiwaniach rynku i przyjąć za punkt koncentracji rozwój umiejętności zarządzania marketingowego. Choć sytuacja ta dotyczy także części uczelni publicznych artykuł ten uwzględnia spojrzenie głównie uczelni niepublicznych.

Celem artykułu jest zaprezentowanie możliwości i barier budowania silnej pozycji konkurencyjnej uczelni wyższych w sektorze. Zakres prowadzonych tu rozważań obejmuje zagadnienia zarządzania strategicznego uczelnią, marketingu oraz aspekty zarządzania personelem uczelni. Artykuł jest opracowany na podstawie dostępnej literatury, raportów, kilkunastoletniego doświadczenia pracy w kilku uczelniach niepublicznych w Polsce oraz na podstawie badań autora, które wykonywał dla potrzeb przygotowania strategii marketingowych tych uczelni.

Kluczowe wnioski jakie płyną z niniejszego artykułu są następujące:

• Uczelnie wyższe powinny większą wagę przywiązywać do znaczenia planowania strategicznego.
• Przy ustalaniu priorytetów zarządzania w większym stopniu uczelnie powinny brać pod uwagę punkt widzenia klientów, tj. kandydatów na studia i obecnych studentów.
• Kluczowym działaniem o znaczeniu strategicznym dla uczelni powinno być budowanie silnego wizerunku uczelni oraz rozwój umiejętności dydaktycznych wśród wykładowców akademickich.