Abstrakt:

Artykuł ma charakter opracowania teoretyczno-empirycznego. Przedstawiono w nim zagadnienia związane ze znaczeniem skojarzeń z uczelnią w roli pracodawcy wśród pracowników reprezentujących zewnętrzny rynek pracy. W części teoretycznej wykorzystano metodę analizy poznawczo-krytycznej światowej literatury przedmiotu z zakresu zarządzania wizerunkiem, marketingu i zarządzania zasobami ludzkimi. W oparciu o wyniki tej analizy wskazano na kluczową rolę skojarzeń z pracodawcą, jakie mają z nim potencjalni pracownicy, w procesie kreowania wizerunku pracodawcy jako wspaniałego miejsca pracy. Podkreślono, że prezentowane w literaturze przedmiotu rozważania z tego zakresu nie odnoszą się do uczelni jako pracodawcy. Można zatem mówić o występowaniu luki poznawczej i luki badawczej w tym zakresie. Dlatego w artykule podjęto próbę osiągnięcia m. in. celów, do jakich należy zidentyfikowanie skojarzeń młodych potencjalnych pracowników z uczelnią jako pracodawcą, określenie zachodzących w nich zmian oraz dokonanie ich pogrupowania. Do przygotowania części empirycznej zastosowano metodę badania ankietowego (zebranie danych pierwotnych) oraz metody analizy ilościowej (w tym analizy ocen średnich i analizy porównawczej). Uzyskane wyniki wskazują na nieznaczne pogorszenie skojarzeń z uczelnią jako pracodawcą w 2018 roku w porównaniu z 2016 rokiem. Świadczy o tym m. in. wzrost wartości ocen średnich w przypadku aż 5 negatywnych skojarzeń, przy jednoczesnym zauważalnym spadku wartości ocen średnich części skojarzeń pozytywnych.

Abstrakt:

Artykuł ma charakter teoretyczno-empiryczny. W części teoretycznej na podstawie wyników analizy poznawczo-krytycznej światowej literatury przedmiotu przedstawiono znaczenie skojarzeń potencjalnych pracowników z przyszłym pracodawcą. Szczególną uwagę zwrócono na ich dużą rolę w odniesieniu do uczelni jako pracodawcy, która powinna dążyć do kształtowania swojego wizerunku wśród młodych uczestników zewnętrznego rynku pracy w oparciu o budowanie pozytywnych skojarzeń. Skojarzenia ze specyficznym pracodawcą, jakim jest uczelnia, mogą być zróżnicowane w zależności od kryteriów demograficznych. Podkreślono fakt niedoboru badań w tym zakresie, co wskazuje na występowanie luki poznawczej i badawczej. W artykule dążono zatem m. in. do zidentyfikowania skojarzeń z uczelnią jako przyszłym miejscem pracy wśród kobiet i wśród mężczyzn oraz do dokonania porównania ich skojarzeń. Sformułowano 2 hipotezy badawcze. W procesie realizacji celów badawczych i sprawdzenia obu hipotez przeprowadzono badania empiryczne, którymi objęto reprezentantów młodych potencjalnych pracowników. Do zebrania danych pierwotnych zastosowano metodę badania ankietowego. Zgromadzone dane poddano analizie ilościowej, w ramach której wykorzystano m. in. metody analizy statystycznej, w tym analizy czynnikowej i test Kruskala-Wallisa. Wyniki przeprowadzonej analizy wskazują, że skojarzenia badanych kobiet i mężczyzn były odmienne. Statystycznie istotnie zróżnicowane były przede wszystkim skojarzenia o wydźwięku pozytywnym.

Abstrakt:

W dobie rewolucji innowacji zasadne jest prowadzenie racjonalnej polityki innowacji na poziomie kraju, regionu i przedsiębiorstwa. Innowacje stały się podstawowym czynnikiem rozwoju podmiotów gospodarczych, wzrostu ich konkurencyjności, poprawy pozycji rynkowej, wzrostu efektywności ekonomicznej itp. Założenia takiej polityki powinny być oparte na dokładnej diagnozie stanu istniejącego w zakresie aktywności innowacyjnej. W artykule podjęto próbę takiej diagnozy poprzez poszukiwanie odpowiedzi na następujące pytania:
1. czy przedsiębiorstwa funkcjonujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej prowadziły racjonalną politykę w zakresie działalności innowacyjnej?
2. czy wdrożone innowacje przyczyniły się do uzyskania określonych obrotów?
3. jaką część uzyskanych obrotów przedsiębiorstwa inwestowały w działalność innowacyjną?

Aby odpowiedzieć na te pytania wykorzystano metodę analizy statystyczno-porównawczej wyników badań empirycznych przeprowadzonych przez TNS Political & Social w 28 państwach członkowskich UE, Szwajcarii i USA w lutym 2016 r. na grupie 14117 przedsiębiorstw w zakresie trendów w innowacjach biznesowych UE.

Abstrakt:

W świecie nauki najbardziej liczy się jakość prowadzonych badań. Naukowiec, którego praca jest doskonała naukowo ma szansę zdobyć uznanie i stać się autorytetem w swojej dziedzinie. Warunkiem osiągnięcia pełnego sukcesu jest podejmowanie przez badacza skutecznych działań z zakresu marketingu osobistego. Celem tych działań jest wykreowanie i utrzymanie pożądanych postaw i/lub zachowań innych wobec naukowca oraz zbudowanie pozytywnego własnego wizerunku naukowego. Naukowiec angażujący się w autopromocję może jednak ściągnąć na siebie odium środowiska akademickiego. Stąd też o aktywności na tym polu decyduje postrzeganie przez badacza znaczenia działań z zakresu marketingu osobistego dla osiągnięcia sukcesu w nauce. Podejście do tego tematu może zaś różnić się w zależności od systemu wartości i norm uznawanych za obowiązujące ludzi nauki. Celem artykułu jest zbadanie różnic w postrzeganiu istotności działań z zakresu marketingu osobistego występujących między naukowcami utożsamiającymi się z odmiennymi etosami nauki.

Aby zrealizować postawiony cel, zbudowano dwie skale badawcze, które pozwoliły podzielić badaną zbiorowość naukowców na cztery grupy. Trzy spośród tych grup wyznawały odpowiednio etos nauki: akademickiej, przemysłowej i postakademickiej, a czwarta – nie utożsamiała się z żadnym z powyższych systemów wartości. W tak zdefiniowanych zbiorowościach badano postrzeganie znaczenia trzech potencjalnych czynników sukcesu w nauce: popularyzacji wyników badań, rozpoznawalności w środowisku naukowym i rozpoznawalności poza środowiskiem naukowym. Analizy przeprowadzono na danych pozyskanych od 800 naukowców, którzy wzięli udział w ogólnopolskim badaniu zrealizowanym metodą CAPI przez Ośrodek Przetwarzania Informacji – Państwowy Instytut Badawczy na przełomie 2015 i 2016 roku.Według naukowców, ankietowanych w sondażu, najwięcej uwagi należy przykładać do popularyzowania wyników badań, a najmniej – do działań zapewniających rozpoznawalność poza środowiskiem naukowym. Stosunkowo duże znaczenie do wszystkich trzech analizowanych aspektów autopromocji przywiązują badacze, którym bliski jest etos nauki postakademickiej, czerpiący zarówno z wartości nauki akademickiej, jak i przemysłowej. Na przeciwległym biegunie znajdują się zaś naukowcy utożsamiający się z etosem nauki akademickiej Mertona. Szczególnie nisko oceniają oni znaczenie budowania rozpoznawalności w środowisku pozanaukowym. Z kolei reprezentanci wartości nauki przemysłowej Zimana, zgodnie z intuicją, niżej niż inne grupy cenią zabieganie o rozpoznawalność w środowisku naukowym. Można więc zaryzykować stwierdzenie, że największą świadomość marketingową prezentują naukowcy uznający etos nauki postakademickiej, a najmniejszą – przedstawiciele etosu nauki akademickiej.

Abstrakt:

Wskaźnik innowacyjności polskiej gospodarki należy do jednych z najniższych w Europie. Badania wykazują, że jednym z powodów jest niski poziom współpracy między nauką a biznesem.
Problemy współpracy sektora nauki z sektorem przedsiębiorstw wynikają w dużej mierze z różnic w kulturze organizacyjnej obu środowisk. Oba środowiska różni od siebie postrzeganie problemów biznesowych, forma komunikacji, podejście do rozwiązywania spornych kwestii, stosunek do ograniczeń czasowych i finansowych, czy nawet sposób budowania relacji interpersonalnych. Zmiana tego stanu rzeczy wymaga czasu i cierpliwości, wypracowania metod budowania współpracy i uczenia się od siebie.
W artykule przeprowadzono diagnozę wybranych przyczyn niezadowalającego poziomu współpracy między nauką a biznesem oraz zaproponowano rekomendacje dotyczące metod zmiany tej sytuacji.

Tezy:

• Główny problem w budowaniu współpracy między środowiskiem nauki a środowiskiem biznesu wynika z dużych różnic w kulturach organizacyjnych obu środowisk.
• Kluczowe przyczyny wiążą się z zagadnieniem różnic w komunikacji i budowaniu relacji.
• Zmiana sytuacji wymaga również zmian w przepisach prawa, które powinny faworyzować projekty realizowane w partnerstwie nauki i biznesu. Kluczowe są jednak działania wpływające na zmianę postawy i mentalności środowiska naukowego.

Abstrakt:

Problematyka zintegrowanej komunikacji marketingowej we współczesnych badaniach wyraźnie ewoluuje wraz z rozwojem rynków i ich uczestników oraz technologii. Celami artykułu są: po pierwsze, ukazanie ewolucji modeli zintegrowanej komunikacji marketingowej ZKM w świetle aktualnych badań, po drugie, analiza konfiguracji różnych narzędzi ZKM (tj. tradycyjnych i internetowych) stanowiących poziom operacjonalizacji modeli ZKM i po trzecie, sformułowanie implikacji menedżerskich w tym obszarze działań firmy i marki. Artykuł bazuje na źródłach wtórnych o charakterze badawczym (czasopiśmiennictwo naukowe) oraz empirycznym (case study). Rezultatem rozważań jest ukazanie strategicznego wymiaru zintegrowanej komunikacji marketingowej w przedsiębiorstwie oraz propozycja jej operacjonalizacji w postaci modelu komunikacji 360 stopni.