Abstrakt:

Zmieniające się nieustannie warunki społeczno-gospodarcze zmuszają polskie uczelnie do reorientacji swojej postawy z nastawienia wyłącznie na kształcenie, na budowanie relacji z interesariuszami zewnętrznymi, wiążący się z tym transfer wiedzy oraz stałe dostosowywanie swojej oferty do potrzeb rynku pracy. Ważnym elementem tej reorientacji jest nawiązywanie współpracy z podmiotami, które mogą być zainteresowane wymianą informacji, dostępem do najnowszych wyników badań, czy też wyrażają gotowość dzielenia się doświadczeniem w procesie kształcenia studentów. Rzeczywista współpraca między sferą nauki i praktyki gospodarczej staje się priorytetem i główną determinantą implikującą rozwój każdej ze stron. Mając powyższe na uwadze celowe staje się zastosowanie przez uczelnie koncepcji marketingu relacyjnego, którego założenia oraz zasady doskonale odpowiadają nowym wyzwaniom, przed którymi stoją jednostki naukowe. Uczelnia, przejmując na siebie rolę integratora powinna budować sieć powiązań z podmiotami swojego otoczenia, takimi jak: pracodawcy, jednostki opiniotwórcze, szkoły i inne uczelnie, jednostki naukowo-badawcze, inkubatory przedsiębiorstw, podmioty z tzw. trzeciego sektora gospodarki, media. Relacje te muszą opierać się na zaufaniu, otwartości, gotowości na zmiany oraz transferze wiedzy i technologii, przy założeniu wspólnych, długofalowych korzyści każdej z zaangażowanych stron.